پر جرم‌ترین ستاره‌های عالم زندگی خود را با انفجاری عظیم به نام ابرنواختر یا سوپرنوا (Supernova) به پایان می‌برند. ستاره، ماده خود را به سوی فضا پرتاب می‌کند و ممکن است درخشندگی آن چند روزی از کل یک کهکشان هم بیشتر باشد. هنوز هم می‌توان بقایای درخشان ستاره‌های منفجر شده را که صدها یا هزاران سال پیش از هم پاشیده‌اند، دید. ابرنواخترها نادرند؛ در کهکشان خودمان به طور میانگین در هر قرن یک یا دو ابرنواختر رخ می‌دهد که برخی از آنها نیز در پس غبار کهکشان پنهان می‌شوند. آخرین ابرنواختر قطعی که در کهکشان راه‌شیری دیده شد، ابرنواختر "کپلر" در سال ۱۶۰۴ میلادی بود. اما اخترشناسان، به‌خصوص رصدگران‌ آماتور، تعداد بسیار بیشتری را در دیگر کهکشان‌ها یافته‌اند. سگ بزرگ که با نام عربی کلب اکبر هم نامیده می‌شود، یکی از صورت‌های فلکی است. این پیکر آسمانی مجموعه‌ای از ستارگان درخشان است و ۸ سال نوری با ما فاصله دارد. پرنورترین ستاره آسمان شب یعنی شعرای یمانی یا شباهنگ (تیشتر) در این صورت فلکی و بر شانه آن قرار دارد. شباهنگ در قدر 1.5 است. در آسمان زمستان، صورت فلکی شاخص بعد از صورت فلکی جبار، صورت فلکی سگ بزرگ (کلب اکبر) است که یافتنش هم ساده است. کلب اکبر یکی از دو سگ شکارچی (صورت فلکی جبار) است